Giacomo Puccini
Tosca
Nagranie • Przedstawienie transmitowane do kin na całym świecie 27.01.2018

dyrygent: Emmanuel Villaume
reżyseria: Sir David McVicar
scenografia i kostiumy: John Macfarlane
światło: David Finn
choreografia: Leah Hausman
w rolach głównych: Sonya Yoncheva jako Floria Tosca, Vittorio Grigolo jako Mario Cavaradossi, Željko Lučić jako baron Scarpia, Patrick Carfizzi jako Zakrystian

Libreciści Pucciniego i sam kompozytor precyzyjnie osadzili wydarzenia dziejące się w dziele w konkretnych miejscach w Rzymie i konkretnych dniach roku 1800. Może dlatego „Tosca”, jak żadna inna opera, opiera się inscenizatorom, którzy chcą uwspółcześniać dzieła, przenosząc ich akcję w inny czas i miejsce. Takich zapędów nie ma Sir David McVicar, który przygotował nową inscenizację dla Met. Odzwierciedlił natomiast rozmach partytury Pucciniego, nadając monumentalne kształty miejscom akcji: kościołowi św. Andrzeja della Valle, pałacowi Farnese i tarasowi zamku św. Anioła. W rolach śpiewaczki Florii Toski i zakochanego w niej malarza Cavaradossiego, oboje zaplątanych w polityczne śledztwo okrutnego prefekta Scarpii, wystąpiły najgorętsze gwiazdy dzisiejszej opery.

Giuseppe Verdi
Rigoletto
Nagranie • Przedstawienie transmitowane do kin na całym świecie 16.02.2013

dyrygent: Michele Mariotti
reżyseria: Michael Mayer
scenografia: Christine Jones
kostiumy: Susan Hilferty
światło: Kevin Adams
choreografia: Steven Hoggett
w rolach głównych: Željko Lučić jako Rigoletto, Diana Damrau jako Gilda, Piotr Beczała jako Książę Mantui, Oksana Volkova jako Maddalena, Štefan Kocán jako Sparafucile, Maria Zifchak jako Giovanna

Reżyser Michael Meyer przenosi klasyczną operę Verdiego w realia Las Vegas lat 60. XX wieku. Tenor Piotr Beczała wciela się w rolę Księcia Mantui. U jego boku zobaczymy też barytona Željko Lučića w tytułowej roli i sopranistkę Dianę Damrau, wykonującą partię Gildy, córki Rigoletta, której życiu zagraża przestępcza przeszłość ojca.

Giacomo Puccini
Madama Butterfly
Madame Butterfly
Nagranie • Przedstawienie transmitowane do kin na całym świecie 2.04.2016

dyrygent: Karel Mark Chichon
reżyseria: Anthony Minghella
przekaz reżyserii i choreografia: Carolyn Choa
scenografia: Michael Levine
kostiumy: Han Feng
światło: Peter Mumford
lalki: Blind Summit Theatre
w rolach głównych: Kristine Opolais jako Cio-Cio-San, Maria Zifchak jako Suzuki, Roberto Alagna jako porucznik B. F. Pinkerton, Dwayne Croft jako konsul Sharpless, Tony Stevenson jako Goro, Yunpeng Wang jako książę Yamadori, Edyta Kulczak jako Kate Pinkerton, Stefan Szkafarowsky jako Bonzo, David Crawford jako Komisarz

Słynny operowy wyciskacz łez w inscenizacji Anthony’ego Minghelli nawiązującej do japońskiej tradycji teatralnej. Opowieść o młodziutkiej gejszy Cio-Cio-San, która naiwnie wierzy, że amerykański marynarz zawarł z nią małżeństwo z miłości i uczyni z niej prawdziwą amerykańską żonę, zmoczyła już miliony chusteczek na całym świecie. Pracując nad partyturą, Puccini przestudiował kulturę i muzykę Japonii, nie poprzestając na zwykłej stylizacji. Wplótł do kompozycji m.in. dziecięce piosenki towarzyszące zabawom w piłkę i muzykę towarzyszącą tradycyjnie świętu kwitnących wiśni. W tytułową postać tragedii wcieliła się Kristine Opolais, której heroiczną postawę dobrze pamiętają widzowie transmisji „Cyganerii”. Po zaśpiewaniu wieczorem wyczerpującej partii Cio-Cio-San zgodziła się zastąpić chorą koleżankę i wystąpić kilka godzin później – w transmitowanym spektaklu popołudniowym – jako Mimì.

Giuseppe Verdi
Il trovatore
Trubadur
Nagranie • Przedstawienie transmitowane do kin na całym świecie 3.10.2015

dyrygent: Marco Armiliato
reżyseria: Sir David McVicar
scenografia: Charles Edwards
kostiumy: Brigitte Reiffenstuel
światło: Jennifer Tipton
choreografia: Leah Hausman
w rolach głównych: Anna Netrebko jako Leonora, Dolora Zajick jako Azucena, Yonghoon Lee jako Manrico, Dmitri Hvorostovsky jako hrabia di Luna, Štefan Kocán jako Ferrando

Wielka opera, wielkie głosy i wielkie namiętności. „Trubadur” to sztandarowe dzieło ze środkowego okresu twórczości Verdiego, z klasycznym trójkątem bohaterów: zakochanymi Leonorą i Manrikiem oraz zazdrosnym czarnym charakterem – hrabią di Luną. W tle splątane i dramatyczne losy rodzinne z wykradzeniem i zamianą dzieci oraz cygański tabor. Początkowo centralną postacią opery miała być Azucena – stara Cyganka, jedyna postać znająca przeszłość i obserwująca dramatyczny rozwój wydarzeń. Ostatecznie Verdi na pierwszy plan wysunął Manrica i Leonorę – ich arie należą do największych operowych przebojów. Z wymagającą partią Leonory zmierzyła się Anna Netrebko, dodając nową rolę do swojego obszernego już repertuaru. Jej ukochanym trubadurem został Yonghoon Lee, wschodząca gwiazda nowojorskiej sceny.

Gaetano Donizetti
Don Pasquale
Nagranie • Przedstawienie transmitowane do kin na całym świecie 13.11.2010

dyrygent: James Levine
reżyseria: Otto Schenk
scenografia i kostiumy: Rolf Langenfass
światło: Duane Schuler
w rolach głównych: John Del Carlo jako Don Pasquale, Anna Netrebko jako Norina, Matthew Polenzani jako Ernesto, Mariusz Kwiecień jako doktor Malatesta

Anna Netrebko w roli Noriny, roli, która wyniosła ją na szczyt i uczyniła ulubienicą miłośników opery. Oprócz sopranowej gwiazdy w obsadzie zobaczymy również tenora Matthew Polenzaniego jako Ernesto i barytona Mariusza Kwietnia jako doktora Malatestę. W tytułową rolę wciela się baryton John del Carlo.

Richard Wagner
Der fliegende Holländer 
Holender Tułacz
Nagranie spektaklu z udziałem widzów, będącego próbą kamerową przed odwołaną z powodu pandemii transmisją w dniu 14.03.2020

dyrygent: Valery Gergiev
reżyseria: François Girard
scenografia: John MacFarlane
kostiumy: Moritz Junge
światło: David Finn
projekcje wideo: Peter Flaherty
choreografia: Carolyn Choa
dramaturgia: Serge Lamothe
w rolach głównych: Anja Kampe jako Senta, Mihoko Fujimura jako piastunka Mary, Sergey Skorokhodov jako myśliwy Erik, David Portillo jako Sternik, Evgeny Nikitin jako Holender, Franz-Josef Selig jako żeglarz Daland

Legenda Holendra Tułacza (lub Latającego Holendra) – nieśmiertelnego, przeklętego żeglarza, który nie może ani powrócić na ląd, ani umrzeć – działała i działa na wyobraźnię artystów od dawna. Przekleństwo może zdjąć tylko wierna miłość kobiety. Wagner przeczytał nowelę pod tym tytułem w Rydze, skąd musiał uciekać przez wierzycielami jako pasażer na gapę na statku Tetyda. Być może sztormy, jakie naznaczyły tę podróż, odcisnęły też piętno na tej czwartej z kolei operze Wagnera. Nową inscenizację na scenie Met przygotuje François Girard („Parsifal” w Met), orkiestrę poprowadzi Valery Gergiev, a w tytułowej roli wystąpi Evgeny Nikitin, którego widzowie transmisji mogli oglądać w „Borysie Godunowie” Musorgskiego, a także w „Parsifalu” oraz „Tristanie i Izoldzie” Wagnera. Sentą będzie specjalistka od Wagnera – Anja Kampe, a zakochanym w niej bez wzajemności myśliwym Erikiem – Sergei Skorokhodov.